บริจาค

เห็นว่า..บล็อกนี้ดี มีประโยชน์... โปรดสนับสนุนผู้ทำบล็อกได้ที่ พร้อมเพย์ 083-4616989
หรือบัญชี 002-1-70462-8 กสิกรไทย สาขาบางลำภู

วิบากกรรมซ้ำซ้อน


เมื่อเรียนจบชั้น ม.5 จากโรงเรียนอุภัยภาดาวิทยาลัยแล้ว ก็ไปเรียนต่อชั้นมัธยมปีที่ 6 ที่โรงเรียนกรรณสูตศึกษาลัย เป็นโรงเรียนประจำจังหวัดสุพรรณบุรี

ตั้งอยู่ในท้องที่อำเภอเมืองสุพรรณบุรี ไปอาศัยอยู่กับพระที่วัดปราสาท แต่เรียนได้เพียง 1 เทอมก็ป่วยไข้

พี่ชายของลุงชื่อ นายเฉลิม บุญมานุช ขณะนั้นทำราชการเป็นเสมียนมหาดไทยอยู่จังหวัดกาญจนบุรี จึงรับลุงไปอยู่ด้วย เพื่อจะได้ดูแลสุขภาพของลุง ไปเรียนต่อชั้นมัธยมปีที่ 6 ที่โรงเรียน วิสุทธิรังษี (กาญจนบุรี) ลุงเรียนจบชั้น ม.6 ที่โรงเรียนนี้

การเรียนชั้น ม.6 ของลุงมีปัญหากับการเจ็บไข้ได้ป่วย และมีเหตุการณ์วิกฤติแทบจะเรียนไม่จบ ลำดับเหตุการณ์ได้เป็นขั้นตอนต่างๆ ดังนี้

ขั้นตอนแรก เรียนจบชั้น ม.5 จากโรงเรียนอุภัยภาดาวิทยาลัย วัดสองพี่น้อง อำเภอสองพี่น้อง มาเรียนต่อชั้น ม. 6 ที่โรงเรียนประจำจังหวัดสุพรรณบุรี คือ โรงเรียนกรรณสูตศึกษาลัย อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี อาศัยอยู่กับพระที่วัดปราสาท เรียนได้เพียง 1 เทอมก็เจ็บป่วย

พี่ชายชื่อนายเฉลิม บุญมานุช มารับลุงไปอยู่ด้วย และนำไปฝากเรียนที่โรงเรียนวิสุทธิรังษี (กาญจนบุรี) เป็นโรงเรียนประจำจังหวัดกาญจนบุรี

ขั้นตอนที่สอง การเจ็บป่วยถึงขั้นต้องไปรักษาตัวที่กรุงเทพ ลุง (นายเพราะ บุญมานุช) ซึ่งบิดาของลุง (นายเหลียง บุญมานุช) วานให้นำตัวลุงมาฝากไว้ที่คุณย่าเภา ที่บ้านสำเหร่ เพื่อพักตัวเข้ารักษาที่โรงพยาบาลในกรุงเทพ

ย่าเภาผู้นี้เป็นญาติทางฝ่ายย่าของลุง คนโบราณเขานับถือกันมาก ย่าเภารับตัวลุงไว้ ท่านพูดกับผู้เป็นลุง (นายเพราะ บุญมานุช) ซึ่งลุงจำได้

ท่านพูดว่า "เด็กคนนี้หน้าตาดี ขอให้เรียนต่อให้สูง" ลุงอาศัยอยู่บ้านย่าเภาได้ไม่นาน ก็เปลี่ยนบ้านไปอยู่ที่บ้านญาติอีกรายหนึ่ง

ประวัติตรงนี้สับสนวุ่นวาย เพราะเจ็บป่วย จึงต้องย้ายสถานที่เรียน ต้องพักเรียนเพื่อไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลในกรุงเทพ ต้องดั้นด้นไปอาศัยบ้านญาติในกรุงเทพ เป็นหนี้บุญคุณมากมาย

จนถึงวันนี้ลุงยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณ ลุงไม่สบายใจ

การกลับมาเรียนต่อที่โรงเรียนวิสุทธิรังษี (กาญจนบุรี) ลุงเรียนไม่ทันเพื่อน เพราะลุงขาดเรียนไปนาน สร้างความหนักใจให้แก่พี่ชาย คือ นายเฉลิม บุญมานุช

ซึ่งขณะนั้นทำราชการตำแหน่งเสมียนมหาดไทย จังหวัดกาญจนบุรี (ต่อมาเลื่อนตำแหน่งเป็นปลัดอำเภอ และเป็นนายอำเภอ) กลัวว่าลุงจะสอบไม่ได้

พี่ชายของลุงจึงกวดวิชาให้ลุงด้วยตัวของเขาเอง กลางวันลุงไปเรียนที่โรงเรียน แต่กลางคืนพี่ชายลุงเป็นผู้สอนให้

เปิดดูหลักสูตรวิชาใด? มีหลักสูตรอะไร? ก็สอนให้เป็นรายวิชาไป กวดขันเช่นนี้อยู่นาน แล้วการสอบปลายปีก็มาถึง

ปรากฏว่า ลุงสอบผ่าน ม. 6  สอบได้คะแนนพอใช้ได้ ลุงไม่เคยสอบได้คะแนนขนาดนี้ แต่ลุงได้ถึง 60 เปอร์เซนต์

ลุงดีใจมาก! ถ้าพี่ชายลุงไม่ลงทุนสอนให้ลุง ลุงสอบตกแน่นอน

นี่คือ บุญคุณของพี่ชาย ถ้าไม่มีพี่ชายคนนี้ ลุงไม่เป็นตัวเป็นตน ทุกอย่างจะล้มเหลวหมด

ลุงยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณท่าน ท่านมาด่วนตายในตำแหน่งนายอำเภอ ยังไม่ทันเกษียณราชการ
ป่วยเป็นโรคอะไรไม่ทราบ? เพราะทำราชการต่างจังหวัดด้วยกัน อยู่ห่างกัน พอทราบข่าวป่วยของท่าน ท่านก็ตายเสียแล้ว

ลุงมาช่วยงานศพตลอดงาน เข้าวิชาช่วยให้ท่านไปสุคติแล้ว

สรุปแล้ว ประวัติการเรียนระดับมัธยมศึกษาของลุง ชั้นเบื้องต้นไม่เป็นอุปสรรค แต่ก่อนที่ จะจบชั้น ม.6 ทำไมมีวิบากกรรมมากมาย?

ลำดับแรก ต้องเปลี่ยนสถานที่เรียน จากโรงเรียนกรรณสูตศึกษาลัย จังหวัดสุพรรณบุรี มาเป็นโรงเรียนวิสุทธิรังษี (กาญจนบุรี) มาจบชั้น ม.6 ที่โรงเรียนวิสุทธิรังษี เพราะการป่วยไข้เป็นเหตุ

การป่วยไข้นั้น ถึงขั้นต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลทหารเรือกรุงเทพ โดยไปพักอยู่บ้านญาติของย่า 2 ท่าน คือ ท่านแรกคือ บ้านย่าเภา ที่บ้านสำเหร่ บ้านที่สองคือ บ้านย่าบัว ที่บ้านคลองบางกอกน้อย

สำหรับย่าบัวผู้นี้เป็นน้องสาวย่าของลุง ย่าของลุงชื่อเขียน ย่าเขียนทำมาหากินอยู่เมืองสุพรรณบุรี แต่ย่าบัวน้องสาวย่าเขียน ทำมาหากินอยู่คลองบางกอกน้อย กรุงเทพ

โศกนาฏกรรม

เรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่ลุงป่วยไข้รักษาตัวอยู่ที่กรุงเทพนี่เอง เกิดเหตุการณ์สลดใจขึ้น โดยบิดาของลุงวานให้ลุงเพราะ (ผู้เป็นพี่ชายของบิดาของลุง) เดินทางจากสุพรรณบุรีไปตามลุง ให้ลุงรีบกลับไปเรียนต่อ เกรงว่าเวลาเรียนจะไม่พอ โรงเรียนจะไม่อนุญาตให้สอบปลายปี ได้เกิดอุบัติเหตุเรือโดยสารล่มในแม่น้ำ คนตาย 300 คน แต่ลุงรอดมาได้

พอลุงทราบเรื่องราว ลุงเกิดอาการมือเท้าอ่อนทันที เพราะถ้าลุงตายไปในเหตุการณ์ครั้งนั้นด้วย อะไรจะเกิดขึ้น?

เป็นเหตุการณ์เศร้าสลด ที่มีข่าวว่าเรือโดยสารสายสุพรรณบุรีมาท่าเรืองิ้วราย (จังหวัดนครปฐม) เกิดล่มในแม่น้ำ ผู้โดยสารจมน้ำตายถึง 300 คน มีรอดตายบ้าง ในจำนวนผู้รอดตายนั้น มีลุงเพราะคนหนึ่ง ที่รอดตายมาได้

เรือล่มตอนกลางคืน ไม่ได้ล่มตอนกลางวัน หากล่มตอนกลางวันจะไม่ตายมากขนาดนั้น เพราะกลางคืนมีความมืด การว่ายน้ำไปหาฝั่งมองไม่ถนัด จึงจมน้ำตายไปตามๆ กัน

เป็นข่าวเศร้าสลด เมื่อลุงเพราะโดยสารรถไฟต่อไปจนได้พบลุง ลุงบอกว่ากระเป๋าเดินทางหายไปกับน้ำ ลุงเพราะเอาแต่ตัวรอด เสื้อมีที่ใส่นี้

เล่าว่าเรือล่มตอนดึกสงัด ผู้โดยสารกำลังนอนหลับในเรือ คนที่นอนหลับตายทั้งหมด เขาได้สติตะเกียกตะกายเอาตัวรอดไปจากเรือได้ ประคองตัวไปถึงฝั่ง จึงมีรอดมาบ้าง

ปรากฏว่ามีคนตายถึง 300 คน ศพของคนตายนำมาเก็บไว้ที่วัดงิ้วราย เพื่อรอญาติมารับ ลุงยังได้รู้เห็น เพราะเดินทางกลับบ้าน ต้องผ่านเส้นทางนี้ เห็นศพวางเรียงราย มีกลิ่นศพด้วย

เดชะบุญแท้ๆ ที่ลุงเพราะ บุญมานุช รอดไปได้ หากลุงเพราะ บุญมานุช ต้องตายไป อะไรจะเกิดขึ้นแก่บิดามารดาของลุง? เพราะลุงเพราะ บุญมานุช เป็นผู้ที่บิดาของลุงขอร้องให้เดินทางมารับลุง

แม้วันนี้ลุงก็ยังจำเหตุการณ์ได้ไม่ลืม ลุงได้ตอบแทนบุญคุณให้แก่ลุงเพราะ บุญมานุช แล้วหรือยัง?

บัดนี้ ลุงเพราะ และบิดาของลุงตายไปแล้ว ลุงมีความรู้ทางวิชาธรรมกาย ก็ช่วยให้ท่านไปสุคติแล้ว
สรุปแล้ว เหตุการณ์การเรียนชั้นมัธยมปีที่ 6 ของลุง ไม่มีอะไรดีเลย มีแต่ทำให้ญาติพี่น้องต้องวุ่นวาย เสียเงินทอง

ลุงป่วยเรียนหนังสือไม่ได้ ต้องย้ายโรงเรียนจากจังหวัดสุพรรณบุรีไปเข้าเรียนที่จังหวัดกาญจนบุรี การติดต่อเข้าโรงเรียนไม่ใช่เรื่องง่าย พี่ชายของลุงที่ทำราชการอยู่จังหวัดกาญจนบุรี ต้องวิ่งเต้นเข้าหาผู้ใหญ่ให้ช่วยฝากเรียน และพี่ชายยังต้องมารับตัวลุงไปอยู่กับเขาด้วย ให้การดูแล เพื่อให้เรียนให้จบ

พี่ชายคนนี้คือ นายเฉลิม บุญมานุช ต่อมาเลื่อนตำแหน่งเป็นปลัดอำเภอและเป็นนายอำเภอ เป็นผู้มีอุปการะคุณต่อลุง  ลุงลืมไม่ได้เลย นอกจากจะเลี้ยงดูแล้ว ยังสอนหนังสือให้ด้วย จนลุงสอบไล่ได้ชั้น ม. 6

การที่ลุงเจ็บป่วย ถึงกับต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลทหารเรือในกรุงเทพ

ในสมัยนั้นไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย เพราะ ลุงไม่รู้จักกรุงเทพ ลุงเป็นเด็กบ้านนอก ไม่เคยรู้จักเมืองหลวง

การได้มาเมืองหลวงถือว่าเป็นโชควาสนา ครั้งนั้น เขาถือค่านิยมกันอย่างนั้น

ลุงเพราะ บุญมานุช ทำหน้าที่นำตัวลุงไปฝากญาติในกรุงเทพ และทำหน้าที่รับส่ง และลุงได้มาเห็นศพ 300 ศพ อันเกิดจากเรือยนต์ล่มในแม่น้ำ ในเที่ยวเมล์ที่ลุงเพราะโดยสารเพื่อไปรับตัวลุง ตอนที่ลุงเข้ารับการรักษาตัวในกรุงเทพ

ศพถูกเก็บไว้ที่วัดงิ้วราย เพื่อรอญาติมารับ เมื่อเห็นศพแล้วเกิดความสลดใจ เดชะบุญที่ลุงเพราะไม่ได้นอนหลับในขณะนั้น หากหลับในตอนนั้น ก็ต้องตายแน่

คนที่ตายนั้น ได้ทราบว่ากำลังหลับกันทั้งนั้น จึงไม่ทันเตรียมตัว

ส่วนคนที่รอดนั้น เขามีสติจึงเอาตัวรอดมาได้ ความคิดหนึ่งที่เกิดแก่ลุงก็คือ หากลุงเพราะต้องตายไปกับเขาในคราวนี้ อะไรจะเกิดแก่บิดามารดาของลุง? ลุงเพราะท่านมาทำงานให้แก่ลุง ท่านรับอาสาจากบิดามารดาของลุง? มาอุปการะลุงในทุกเรื่อง

เริ่มตั้งแต่นำไปฝากญาติในกรุงเทพ ทั้งยังรับส่งอีกด้วย ลุงคนเดียวเท่านั้น ทำให้ใครต่อใครเดือดร้อนกันหมด

สรุปว่า เมื่อลุงเดินทางกลับไปถึงบ้านเกิดแล้ว ก็เดินทางต่อไปที่จังหวัดกาญจนบุรี ไปอยู่กับพี่ชายเพื่อเข้าเรียนต่อชั้นมัธยมปีที่ 6 ในโรงเรียนวิสุทธิรังษี (กาญจนบุรี) ต่อไป และลุงก็เรียนจบชั้น ม.6 ที่โรงเรียนนี้ในปี 2496

เหตุการณ์การเรียนชั้น ม.6 ของลุงมีอุปสรรคนานา สรุปให้ดี มีเหตุการณ์อะไรเกิดแก่ลุงบ้าง? ลำดับเรื่องให้เป็นตอนๆ ไป มีแต่ไม่ดีทั้งนั้น น่าสงสารตัวเองเหลือเกิน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น